مانى رضایى ٢۴ ساله و عضو جدید تیم ماجراجویان معلول ایرانم. در حال حاضر دانشجوی رشته روانشناسی و کارمند شرکتی بازرگانی هستم. به پرواز فکر نکرده بودم تا اینکه فیلم Intouchables را دیدم و بعد از آشنایی با سعید ضروری متوجه شدم امکان پرواز برای من هم وجود دارد. می خواستم به خودم ثابت کنم که با محدودیتی فیزیکی (دیستروفی عضلانی دوشن) که دارم می توانم خیلی چیزها را تجربه کنم و از زندگی لذت ببرم و چیزی از انسان های غیر معلول کمتر ندارم. قبل از پرواز و با رسیدن به بالای کوه دچار ترس و هیجان شدم و حتی لحظه ای تصمیم گرفتم پشیمان شوم اما با غلبه بر این حس با شجاعت تمام برای پرواز با پاراگلایدر آماده شدم و همراه با خلبان باقری پرواز کردم. احساس من در طول پرواز هیجان و آرامش بود و زمانی که در بالای آسمان بودم با خودم تکرار می کردم که «دیدی می تونی» و بعد از پرواز هم واقعا خوشحال بودم و احساس پیروزی می کردم و خودم را بیشتر باور کردم.
تاریخ پرواز: ۳۰ خرداد ۱۳۹۳
محل پرواز: جنت آباد شمالی- کوهسار
از اقایان سعید ضوری و محمد رضی زاده برای ابتکار در راه اندازی این سایت بسیار سپاسگزارم
خیلی خوبه که معلولین بتوانند بر خلاف تصور مردم عامه جامعه و با هدف فرهنگسازی درجهت پرداختن به توانایی معلولین، فعالیت های مهیجی را که حتی بسیاری از افراد سالم جامعه قادر به انجام آن نیستند را انجام بدهند و امروز خیلی خوشحال شدم که دیدم ، مانی رضایی یکی از اعضای انجمن دیستروفی پرواز با گلایدر را تجربه کرده و به ایشان تبریک می گم بخاطر روحیه عالی و پرانرژی که دارد و بازهم متشکرم از سعید که پیشگام این راه بوده است.مثل همیشه موفق و پیروز باشید
ندا انیسی
عضو هیات مدیره انجمن دیستروفی